به گفته سپهوند این موضوع به دوگانگی بازمی‌گردد که همواره در نظام بانکی کشور وجود داشته است. چراکه بانک‌ها هم در تامین مالی و هم در کنترل ریسک نقش دارند. در ایران، بانک مرکزی در جایی که باید رها کند، یعنی بحث نرخ‌گذاری و تامین مالی، محدودیت ایجاد می‌کند و در جایی که باید کنترل کند، یعنی مدیریت ریسک، متاسفانه رها کرده است. نظام بانکی کشور با ناترازی و عدم تعادل جدی مواجه است. پرسش اساسی این است که آیا امکان بازگشت به سلامت بانکی وجود دارد؟
سپهوند در ادامه با یادآوری اینکه واژه ناترازی در نظام بانکی به‌طور دقیق تعریف نشده و بیشتر به جریان‌های نقدی آتی مرتبط است، گفته آنچه امروز با آن مواجهیم، بانک‌هایی با سرمایه منفی یا به‌اصطلاح بانک‌های زامبی هستند که بدون کارکرد موثر، همچنان در سیستم باقی مانده و موجب اخلال در اقتصاد می‌شوند.
به گفته سپهوند، بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که ۳۷درصد از بانک‌های کشور در وضعیت سالم، ۳۱درصد در وضعیت ناسالم و ۳۲درصد به‌عنوان بانک‌های زامبی شناخته می‌شوند.